Ho Chi Min City (Saigon)
Uzakdoğu daki çoğu şehirde otobüsler şehir merkezine kadar giriyorlar. Bizdeki gibi şehirden 20 km uzakta bırakmıyorlar.
Vietnamın eskiden başkenti olup, halende en büyük şehri Ho Chi Min City (Saigon) şehrine, son yataklı otobüs turumuz ile sabahın erken saatinde vardık. 4 civarı.
İndiğimiz yer, otele 500 mt mesafede idi. Kapalı olacağı için hiç bakmadık. Sokakta hayat sanki akşam 8-9 muş gibi canlı idi. Barlar açık, müşteriler oturuyor, sokaklarda seyyar satıcılar, motorsiklet ve araçlardan oluşan trafik de aynen devam.
Biz yol şarhoşu, millet içki sarhoşu. Açık barlardan birine bizde oturduk. O saatte hem müşteriler hemde barmenler yükünü tutturmuş olsa gerek, kimse bizimle ilgilenmedi, bizim de canımıza minnet. Saat 5 gibi bar'ı kapatma aktiviteleri başladı. Mecburen kalktık ve yakındaki parkta bir banka konuşlandık.
Akşamcılar yavaş yavaş ayrılırken, erkenciler ortaya çıkmaya başladı ve parkta sportif faaliyetler arttı. Hatta Belgin'de havaya girdi yürüyüşe başladı.
Uzakdoğu dövüş sporu grubu 10 genç bir köşede, badminton topu benzerini ayakla oynayan bir grup bir başka köşede, koşanlar ve yürüyenler. Yoldan geldiği belli olan bir kaç sırt çantalı da bizim gibi banklara yerleşmişti. ( Hava da gayet sıcak bu arada, tişort, şort yeterli sabahın 4'ünde)
Saigon her daim cıvıl cıvıl hareketli yaşayan bir şehir.
Otelimize yerleşip kahvaltı faslına geçtik.
Klasik sokak kahvaltısı, bir kadının sokak mutfak tezgahından. Hem çok leziz hem de ucuzdu. Hijyen sormayın, sokakta ne kadar olursa, o kadar.
Kadının tezgahı bir barın önündeki kaldırımda. Bar sabah 5:00 de kapanıyor, hemen tezgah kuruluyor. saat 11:00 civarı barda açılma çalışmaları başlarken, mutfak tezgahı toplanıyor. Kaldırım 24 saat faal. Kaldırımı kullananlar da hayatından memnun.
Vietnamın eskiden başkenti olup, halende en büyük şehri Ho Chi Min City (Saigon) şehrine, son yataklı otobüs turumuz ile sabahın erken saatinde vardık. 4 civarı.
İndiğimiz yer, otele 500 mt mesafede idi. Kapalı olacağı için hiç bakmadık. Sokakta hayat sanki akşam 8-9 muş gibi canlı idi. Barlar açık, müşteriler oturuyor, sokaklarda seyyar satıcılar, motorsiklet ve araçlardan oluşan trafik de aynen devam.
Biz yol şarhoşu, millet içki sarhoşu. Açık barlardan birine bizde oturduk. O saatte hem müşteriler hemde barmenler yükünü tutturmuş olsa gerek, kimse bizimle ilgilenmedi, bizim de canımıza minnet. Saat 5 gibi bar'ı kapatma aktiviteleri başladı. Mecburen kalktık ve yakındaki parkta bir banka konuşlandık.
Akşamcılar yavaş yavaş ayrılırken, erkenciler ortaya çıkmaya başladı ve parkta sportif faaliyetler arttı. Hatta Belgin'de havaya girdi yürüyüşe başladı.
Uzakdoğu dövüş sporu grubu 10 genç bir köşede, badminton topu benzerini ayakla oynayan bir grup bir başka köşede, koşanlar ve yürüyenler. Yoldan geldiği belli olan bir kaç sırt çantalı da bizim gibi banklara yerleşmişti. ( Hava da gayet sıcak bu arada, tişort, şort yeterli sabahın 4'ünde)
Saigon her daim cıvıl cıvıl hareketli yaşayan bir şehir.
Otelimize yerleşip kahvaltı faslına geçtik.
Klasik sokak kahvaltısı, bir kadının sokak mutfak tezgahından. Hem çok leziz hem de ucuzdu. Hijyen sormayın, sokakta ne kadar olursa, o kadar.
Kadının tezgahı bir barın önündeki kaldırımda. Bar sabah 5:00 de kapanıyor, hemen tezgah kuruluyor. saat 11:00 civarı barda açılma çalışmaları başlarken, mutfak tezgahı toplanıyor. Kaldırım 24 saat faal. Kaldırımı kullananlar da hayatından memnun.
Kavurmalı yumurta
Ho Chi Minh, Vietnam'ın 7 milyon küsurlu en büyük şehri. Adını eski Kuzey Vietnam'ın lideri Ho Chi Minh'ten almış. Önceki ismi Saigon. Bu isim altında Fransız kolonisinin başkenti imiş, daha sonra da. 1975 yılına kadar da Güney Vietnam'ın başkenti olmuş. Ardından Kuzey güney birleşince, başkentliği Hanoi'ye kaptırmış.
Aşağıda Ho Chi Mihn heykeli. Ülkenin kurucusu.
Fransız kolonisi dönemlerinde Notredam kilisesinin bir kopyası yapılmış. Ayrıca postahane binası ve opera binası ve daha birçok çok hoş görünümlü kalite binalar var.
Postahane
Opera binası
Bunlar gibi eskiden kalan Avrupai binaların yanı sıra gökdelenler ve gecekondular da mevcut. Şehirde metro çalışmalarına başlanmış. Bazı yollar kapalı idi.
Tüm Vietnam, yakın tarihe kadar çok zulüm görmüş ve savaşlar yaşamışlar. Kendilerini savunmak için tüneller kazmışlar, oralarda yaşamışlar. Tünelleri turistlerin ziyaretine açmışlar. Tünelleri ziyaret etmek istemedik.
Tüneller hakkında bir anektod, tünellerin boyutları kendi vücut ölçülerine göre olduğu için [ savaşlar nedeni ile zaten iyi beslenememişler] turist conilerin tünellere girebilmesi için sonradan genişletmişler.
Savaş müzesine gittik. Müzeyi gezerken bile bir tuhaf oluyorsunuz. Boğazınıza yumruk geliyor. Ağlamaklı oluyorsunuz. Fotoğraf çekme isteği yok oluyor. Amerika'dan kalk gel, Dünyanın hakimiyim diye işgal et, sonrada Rambo filmleri ile Vietnamlıları canavar gibi göster.
Vietnam Saigon savaş müzesi girişindeki yazı.
Hz. google ile ortak çevirimiz ....
"Amerikalıların Vietnamı işgalinin üzerinden 40 yılı aşkın bir süre geçmesine rağmen hala etkileri devam etmektedir. Tamamlanmamış istatistiklere göre, savaşın neden olduğu durumlar aşağıdadır :
Yaklaşık 2 milyon Vietnamlı yaralandı (1945'ten 1975'e kadar) 4.8 milyon Vietnamlı kimyasal silahlara maruz kaldı ve bunların 3 milyonu Aktif Turuncu / Dioksin'in kurbanı oldu.
62.000'den fazla kişi artık bombalar, mayınlar ve patlayıcı maddeler nedeniyle yaralandı (1975'ten 2002'ye).
Vietnamlı savaş kurbanları hayatta pek çok engelle karşı karşıya kaldı , ancak vazgeçmiyorlar. Her anında mücadelelerini sürdürüyorlar. ve tüm zorlukların üstesinden gelmek için hayatlarını iyimserlikle yaşıyorlar. Topluma uyum sağlamak için ellerinden gelenin en iyisini yapıyorlar ve toplumun üretken bir üyesi olmaya çalışıyorlar. Hem Vietnam'da hem de yurt dışında benzer olaylara maruz kalanlar için iyi örnekler haline geldiler.
'Savaş mağdurları ortaya çıkma zorluklarını aştı' (halkın arasına karışmak) sergisi, halkı inanç ve güçlü irade dolu bir hayat geçiren acılar çekmeye çalışan savaş mağdurlarının hikayelerini anlatıyor. Bu tür hikayelerle sergi, savaş sonrası iyileşme döneminde Vietnam'ı bir ülke ve halk olarak göstermeyi ve yeni ve güzel bir ülke inşa etmeyi amaçlıyor."
Conilerden kalma bir helikopter, müze bahçesinde sergileniyor.
Küba ile Sosyalist Viietnam cumhuriyetinin yakın ilişkisini anlatan fotolar, semboller.
Ziyarete gelen bir grup öğrenci.
Medya ya yansıyan meşhur fotoğraf.
2 gün şehrin sokaklarında dolaştıktan sonra, Mekong deltası için bir paket program aldık. Program, bizim Kamboçya'nın başkenti Phonom Pehn'e kadar ulaşımımızı da içeriyordu.